SIMPLE.DANCER off duty

W czym bycie tancerką baletową ułatwia życie codzienne? Nieraz czytam na łamach różnych magazynów oraz w Internecie, że posłanie dziecka na zajęcia baletu na pewno poskutkuje prawidłową postawą ciała i poruszaniem się z gracją. To samo dotyczy zajęć dla dorosłych, do których gorąco namawiam- nigdy nie jest za późno by zacząć ćwiczyć dla własnej satysfakcji i spełnienia osobistych marzeń. I zgodzę się ze stwierdzeniem, że tancerki baletowe poruszają się w specyficzny sposób- wyprostowane, stawiają stopy wykręcone podczas zwykłego chodzenia.

Istnieje coś takiego jak definicja tancerza klasycznego. I choć w szkole, na przedmiocie zwanym Wiedza o tańcu (w programie nauczania ogólnokształcących szkół baletowych w Polsce)  musiałam się jej nauczyć i wyrecytować na sprawdzianie, tak obecnie, gdy faktycznie taką tancerką jestem, nie wiem czy obiektywnie potrafię się do niej ustosunkować. Otóż, jak prawi formułka, tancerze winni być punktualni, bardzo zdyscyplinowani, bardzo dokładni, schludni i skromni. Kiedyś w szkole usłyszałam, że bycie perfekcjonistką wcale nie jest zdrowe, przynajmniej nie na wszystkich gruntach. Bo na sali baletowej należy dawać z siebie wszystko, zawsze, niezależnie od humoru, pogody czy okoliczności. Dlatego tak ważna jest samodyscyplina. I choć słowo to może kojarzyć się z czymś negatywnym, nie chodzi tu o nic innego, jak tylko o samozaparcie do przezwyciężania własnych słabości i nie pozwolenie naszym niepowodzeniom przejęcia kontroli nad naszym ciałem, myślami, czy marzeniami. Mając 18 lat dotknęła mnie bardzo osobista tragedia, w balecie na nowo odnalazłam spokój, harmonię i cel mojego życia. Szkoła, która polega na codziennym wypracowywaniu ideału, potrafi dać w kość. I tu docieram do punktu, który dopisuję do definicji tancerza baletu. Cierpliwość. Nic nie dostajemy w prezencie, bez uprzedzenia. Na wszystko musimy ciężko zapracować.