WIEDZA O TAŃCU #10

Dziś przedstawię Wam sylwetkę Rudolfa von Labana, eksperymentatora i teoretyka ruchu, twórcy słynnego zapisu ruchu zwanego kinetografią (lub Labanotation) oraz współtwórcy choreologii- dziedziny naukowej, która specjalizuje się badaniem tańca pod względem antropologicznym, etnologicznym i w każdym innym jego aspekcie.
Rudolf von Laban jest również uważany za jednego z pionierów tańca współczesnego w Europie. Jest jedną z najbardziej cenionych postaci w historii tańca początków XX wieku, a jego system notacji stosowany jest do dziś i uznany za najbardziej trafny i czytelny. Laban był z pochodzenia Węgrem, urodził się w 1879 roku na terenie dzisiejszej Bratysławy. W pewnym momencie swojego życia wyjechał do Paryża studiować architekturę, gdzie zaczęły go fascynować związki między kształtami kreowanymi przez człowieka w ruchu, a przestrzenią w jakiej te zmiany zachodziły. Następnie, w wieku 30 lat, przeprowadził się do Monachium, gdzie został pochłonięty przez szybko rozwijającą się wówczas w Niemczech formę tańca nowoczesnego Ausdruckstanz (tzw. niemiecki taniec wyrazisty, znany obecnie z prac m.in. Kurta Joossa czy przede wszystkim Piny Bausch). W 1915 roku, w Zurychu, stworzył Chóry Ruchowe, na wzór Towarzystw Śpiewanych (w 1936 roku stworzył wraz z nimi choreografię na pokaz podczas Olimpiady w Berlinie, na zamówienie Hitlera..). Dla nich tworzył swoje choreografie, czerpiąc nieograniczenie z możliwości ruchowych ludzkiego ciała, szukając przy tym sposobu, który pomógłby możliwości ów odnajdywać- pierwszy krok w kierunku kinetografii (zapisu tańca; nie mylić z kinematografią!).

Laban pragnął stworzyć totalną notację ruchu- nie tylko tańca. Jego celem było odnalezienie sposobu na możliwość zapisu każdego ruchu, który człowiek jest w stanie wykonać. Po latach praktyk udało się taki system stworzyć… ba! Są nawet dwa rodzaje zapisu ruchu Labana 🙂
  • jeden uznawany w Wielkiej Brytanii, gdzie osiadł po ostatecznym wyjeździe z Niemiec jeszcze przed II Wojną Światową. Tam Laban dołączył do pozostałych niemieckich uchodźców propagujących taniec nowoczesny, w tym Joossa. Kontynuatorem jego badań był Albrecht Knust, który rozwinął jego teorię w sposób naukowy i logiczny. System ten, tzw. Laban-Knust, to nic innego jak KINETOGRAFIA
  • drugi uznawany w USA, gdzie uznano jedynie założenia samego Labana, bez teorii Knusta. Potocznie system ten nazywany jest LABANOTATION.
Najważniejszymi dokonaniami Labana w zakresie historii tańca było stworzenie Chórów Ruchowych oraz koncepcja totalnej notacji tańca, a także jego prace na temat teorii ruchu.
O samej teorii ruchu Rudolfa von Labana przeczytacie w kolejnym wpisie z tej serii!
Moody też jest ciekawy!
A tymczasem… szykuję się do meczu… to znaczy, ja już swoją fizyczną normę dzisiaj wyrobiłam… Próba do Królestwa cieni, solo w tańcu z szalami, pas d’action (bardzo wymagająca partia dla czterech pań asystujących przy grand adagiu Gamzatti i Solora w I akcie) i jeszcze tańce rytualne i taniec ze świeczkami… na samą myśl znowu bolą mnie palce 😉 teraz niech nasi pobiegają na murawie w meczu z Mistrzami Świata!! Trzymam kciuki panowie!!


MIŁEGO WIECZORU!

SIMPLE.DANCER