Dokładnie tydzień temu odbyła się premiera VIII edycji warsztatów choreograficznych Polskiego Baletu Narodowego, Kreacje. I w tym roku po raz pierwszy zewsząd słyszałam tylko same pochlebne opinie o naszym wieczorze choreograficznym. To wspaniałe i miłe słyszeć napływające wokół superlatywy o tym, jak nasz zespół zdecydowanie osiągnął światowy poziom.
Wśród miniatur choreograficznych przeważały te utrzymane w technice tańca współczesnego, jedynie Robert Bondara sięgnął po technikę tańca w pointach, ale nie ujął przy tym nic ze swojego kanonu ruchowego, którym posługuje się w swoich doskonałych choreografiach. Na pewno pozycją, która poniekąd wyróżniała się w tym wieczorze była kreacja debiutanta Łukasza Tużnika (w której miałam przyjemność brać udział, ale nie dlatego o tym piszę). Łukasz odważnie sięgnął do folkloru oraz tańców charakterystycznych. Z pozoru prosta choreografia, opowiadająca przyjemną historię o damsko-męskich perypetiach, dzięki ciekawym rozwiązaniom przestrzennym oraz dobrze dopasowanym światłom (wg koncepcji Roberta Bondary) stworzyła niebanalny, przyjemny w odbiorze obraz.

Z Anią Czeszejko i Roseanną Leney; zdjęcie Ewa Krasucka

Michał Tużnik, Makism Woitiul, Remigiusz Smoliński; zdjęcie Ewa Krasucka