Po siedmiu latach (!!!) wraca do repertuaru Polskiego Baletu Narodowego spektakl Śpiąca królewna. Mam do niego szczególny sentyment. To był mój pierwszy spektakl jako tancerki zespołu baletowego. Pamiętam, że w prologu miałam wystąpić w zespole jako dworzanka, ale jedna z moich koleżanek w dzień spektaklu doznała kontuzji. Jeden z naszych baletmistrzów zawołał mnie i powiedział „musisz stanąć do świty Wróżki Bzu”. Znałam choreografię, ale nigdy nie robiłam jej razem z innymi- to 12 tancerek w liliowych paczkach, tanczących oczywiście w idealnym synchronie. Do tej pory pamiętam, jak starsze koleżanki (ja miałam 18 lat, ledwo skończyłam szkołę!) podpowiadały mi co dalej robić. Gdyby nie one to byłby klops 😛 jakoś poszło hihi
Śpiąca królewna do muzyki Piotra Czajkowskiego to jeden z najpopularniejszych na świecie baletów klasycznych. Jest również jednym z trzech największych baletowych dzieł tego rosyjskiego kompozytora. Co sprawia, że balet ten chce się oglądać i oglądać i nigdy się nie nudzi?
Idealny dla miłośników klasyki
Śpiąca jest sztandarowym przykładem tzw. baletu divertissement. To w skrócie przedstawienie, w obrębie którego obok głównego wątku i treści, występują akcje poboczne- czyli takie, których celem jest tylko i wyłącznie popis wirtuozerii solistów. Dlatego w III akcie tego spektaklu (scena zaślubin księżniczki Aurory z księciem Desire) obok wieńczącego przedstawienie pas de deux (taniec dwojga głównych solistów) zobaczycie tańce postaci rodem z innych bajek- Kota w butach, Czerwonego Kapturka, czy… Kopciuszka. To goście zaproszeni na wesele 😉
W związku z ogromną ilością tańca, zarówno solistów, jak i zespołu baletowego (słynny walc kwiatów z początku I aktu), Śpiąca to prawdziwa uczta dla każdego baletomana. Ale nie tylko. To świetne przedstawienie dla osób, które dopiero zaznajamiają się z baletem. Treść przedstawiona jest w bardzo przystępny sposób, oparta na kanwie baśni Charlesa Perroulta, ale urozmaicona o ponadczasowy wątek walki dobra ze złem (postaci dobrej Wróżki Bzu oraz tej złej, Carabosse. Każda z tych dwóch postaci ma także swój własny wątek muzyczny.
To również idealny spektakl dla dzieci. Głównie dlatego, że bajka o śpiącej królewnie jest powszechnie znana. Gdy czasem pytacie mnie o rekomendacje spektakli dla dzieci chyba zawsze wskazuje na początku na Śpiącą królewnę. W dodatku muzyka jest naprawdę fascynująca.
Forma spektaklu
Śpiąca królewna to balet składający się z prologu (chrzest księżniczki Aurory, występ wróżek, z których każda przekazuje swój dar- jakąś cechę charakteru), III aktów (I akt- 16 urodziny, słynne Rose Adagio, taniec Aurory i czwórki kawalerów; II akt- pojawienie się księcia i sen o Aurorze; III akt- ślub i wesele). W pierwotnej wersji spektaklu postać Wróźki Bzu była „chodzona”. Dopiero w XX wieku w kolejnej wersji choreograficznej wykonawczyni założyła pointy a rola ta zyskała na wartości.
Prapremiera odbyła się w Petersburgu, w słynnym Teatrze Maryjskim w 1890 roku, a autorem choreografii był Marius Petipa. Więcej o tym twórcy pisałam tutaj. Główną rolę wykonywała Carlotta Brianza. Ciekawostką jest, że w postać króla, ojca Aurory, wcielił się Feliks Krzesiński, polski tancerz, znakomity mazurzysta (i ojciec owianej złą sławą Matyldy Krzesińskiej).
Podobno po premierze car Aleksander III (car zawsze był obecny na ważnych spektaklach w specjalnej loży) miał powiedzieć Czajkowskiemu niewiele znaczące „bardzo ładnie” co nie spodobało się kompozytorowi- oczekiwał znacznie większej aprobaty dla swojej pracy 😉 fragmenty muzyki z tego baletu usłyszycie w bajce Disneya z 1959 roku.
W balecie Śpiąca królewna ogromną rolę odgrywa także scenografia. To piękne i bogato zdobione kostiumy, w najróżniejszych kolorach. Ale to również elementy dekoracji scenicznej. Kolumny, które usytuowane są po bokach sceny odrywają rolę kulis. Są tak ciężkie, że ich montaż trwa cały jeden dzień. Podobnie demontaż. Dlatego jak raz zostaną ustawione nie rusza się ich aż do momentu zakończenia całego maratonu spektakli 😀 Fragment takiej kolumny widoczny jest na zdjęciu wyżej po lewej stronie.
Kto z Was wybiera się na nasze spektakle??
Zdjęcia Ewa Krasucka
MIŁEGO DNIA!
SIMPLE.DANCER
Na scenę powraca wieczór baletowy „Chopiniana/Bolero/Chroma”. Więcej o tym spektaklu pisałam przy okazji jego premiery w listopadzie zeszłego roku –
A tak zza kulis (dzięki Jordan za zdjęcia!)/and that’s what it looks like from the wings:
Szczęśliwe i pełne satysfakcji po zakończonym spektaklu!/happy and satisfied after the show!
Przygotowałam dla Was krótki film pokazujący fragment prób Bolera. Tę część spektaklu tańczę wraz z Yuką Ebiharą oraz Aną Kipshidze i jest to zdecydowanie moje ulubione wyjście na scenę podczas trwania Bolera :)/here’s a short movie showing our preparations for the show. It’s my favourite piece from Bolero which I dance with Yuka Ebihara and Ana Kipshidze.