 |
| Z Anią Czeszejko i Roseanną Leney; zdjęcie Ewa Krasucka |
Dokładnie tydzień temu odbyła się premiera VIII edycji warsztatów choreograficznych Polskiego Baletu Narodowego, Kreacje. I w tym roku po raz pierwszy zewsząd słyszałam tylko same pochlebne opinie o naszym wieczorze choreograficznym. To wspaniałe i miłe słyszeć napływające wokół superlatywy o tym, jak nasz zespół zdecydowanie osiągnął światowy poziom.
Wśród miniatur choreograficznych przeważały te utrzymane w technice tańca współczesnego, jedynie Robert Bondara sięgnął po technikę tańca w pointach, ale nie ujął przy tym nic ze swojego kanonu ruchowego, którym posługuje się w swoich doskonałych choreografiach. Na pewno pozycją, która poniekąd wyróżniała się w tym wieczorze była kreacja debiutanta Łukasza Tużnika (w której miałam przyjemność brać udział, ale nie dlatego o tym piszę). Łukasz odważnie sięgnął do folkloru oraz tańców charakterystycznych. Z pozoru prosta choreografia, opowiadająca przyjemną historię o damsko-męskich perypetiach, dzięki ciekawym rozwiązaniom przestrzennym oraz dobrze dopasowanym światłom (wg koncepcji Roberta Bondary) stworzyła niebanalny, przyjemny w odbiorze obraz.
Wśród miniatur choreograficznych przeważały te utrzymane w technice tańca współczesnego, jedynie Robert Bondara sięgnął po technikę tańca w pointach, ale nie ujął przy tym nic ze swojego kanonu ruchowego, którym posługuje się w swoich doskonałych choreografiach. Na pewno pozycją, która poniekąd wyróżniała się w tym wieczorze była kreacja debiutanta Łukasza Tużnika (w której miałam przyjemność brać udział, ale nie dlatego o tym piszę). Łukasz odważnie sięgnął do folkloru oraz tańców charakterystycznych. Z pozoru prosta choreografia, opowiadająca przyjemną historię o damsko-męskich perypetiach, dzięki ciekawym rozwiązaniom przestrzennym oraz dobrze dopasowanym światłom (wg koncepcji Roberta Bondary) stworzyła niebanalny, przyjemny w odbiorze obraz.
Znacie także moje zamiłowanie do muzyki rockowej, dlatego nawet mnie samej nie dziwi fakt, że jedną z choreografii, która utkwiła mi najbardziej w pamięci była propozycja Ani Hop MUV do muzyki The Doors. Hipnotyzującego głosu Jimmy’ego Morrisona mogę słuchać na okrągło… Ania wykorzystała w swoim numerze nieograniczone możliwości contact improvisation osiągając zsynchronizowane 'trójjedno’ ciało- słowo to wymyśliłam na potrzeby tej krótkiej recenzji 🙂 Contact improvisation to improwizacja ruchowa minimum dwójki tancerzy, którzy poruszając się, wzajemnie na siebie oddziałują. Ania w swoim zabiegu wykorzystała trzy osoby, w tym siebie. Stąd 'trójjedno’ ciało. Czasem naprawdę nie mogę wyjść z podziwu jakie zdolności mają nasze ciała. Ania osiągnęła niemalże idealną precyzję w upłynnieniu ruchu. Tancerze wręcz falowali na scenie, niczym tytułowi Riders on the storm, umiejętnie izolując od siebie odrębne części ciała.
 |
| Z Anią Czeszejko i Roseanną Leney; zdjęcie Ewa Krasucka |
 |
| Michał Tużnik, Makism Woitiul, Remigiusz Smoliński; zdjęcie Ewa Krasucka |
A może ktoś z Was był na Kreacjach 8 i chciałby podzielić się swoją opinią? 🙂
Jak premiera to… bankiet, oczywiście!
Kreacje są zawsze stresującym doświadczeniem, nie tylko ze względu na występ na scenie, ale przede wszystkim, ponieważ jest to przedsięwzięcie organizowane w pełni przez tancerzy Polskiego Baletu Narodowego (przy niezbędnej pomocy działu marketingu czy literackiego Teatru w finalnych decyzjach), dlatego kiedy pierwszy spektakl dobiegnie końca zawsze czuję ulgę! Przez to całe zamieszanie nie miałam zupełnie czasu do namysłu co na siebie włożyć? Nie kombinując długo, przed wyjściem z domu w dzień premiery sięgnęłam do szafy po sukienkę, którą kupiłam na ślub mojej przyjaciółki. Zapomniałam o butach, ale w garderobie znalazły się jakieś w miarę wyględne 😛
 |
| Z Anią i Roseanną; zdjęcie Rafał Kubała |
 |
|
PBN- oczywiście nie w komplecie 🙂
 |
A dziś premiera najważniejszego sportowego wydarzenia tego roku! Lubicie piłkę nożną? Ja od dziecka uwielbiałam oglądać wielkie turnieje z Mundialem na czele!
Ale w tym roku pora na Euro! Do boju, Biało-czerwoni!! Choć dzisiaj raczej Allez le Bleus!
MIŁEGO WIECZORU!
SIMPLE.DANCER
Aneto, wyglądasz bardzo korzystnie.
Zdjęcia w pięknej tonacji barwnej. Odniosłam wrażenie, że bardzo dbasz o piękno ruchu, "dociągnięcie" gestu – u Ciebie dłonie są pod jednakowym kątem, linia ciała niemal jak kreślona przez geometrę.
Nie widziałam Ciebie tańczącej, tak piękne sytuacje jeszcze przede mną, ale zdjęcia Ciebie udowadniają to, że jesteś bardzo świadoma ruchu, jego ekspresji, masz to "podopinane".
Taniec klasyczny i współczesny jest jedną z moich ulubionych form sztuki, niemniej głupio czuję się wypowiadając na temat Twego zawodu.
Trzymam kciuki za Twe plecy oraz satysfakcję zawodową, U.