Historia tańca

WIEDZA O TAŃCU #9/DANCE HISTORY vol. 9

Ostatnio na blogu przewinął się wątek amerykański za sprawą Flexistretchera, innowacyjnego urządzenia do zdrowego rozciągania. W związku z tym postanowiłam zostać chwilę dłużej na amerykańskim gruncie…

Dzisiaj przedstawię Wam pokrótce wiodące postacie amerykańskiego tańca współczesnego drugiej połowy XX wieku. Ilustracją są zdjęcia autorstwa Adama Dorozińskiego, których część widzieliście już tutaj. Myślę, że swoim minimalizmem oddają ideę wielkich propagatorów tańca współczesnego w Stanach Zjednoczonych.

In the previous post, where I presented the review of the Flexistretcher, I mentioned my favourite city in the world, New York. It is nothing that you already don’t know about, but I decided to stay in the USA for a little longer… this is why today I am posting a small extract from Amerian 20th century dance history in which I want to introduce to you three pionieers of American contemporary dance. The photos taken by my friend, Adam Doroziński, are a good background to this contemporary post, don’t you think? 🙂
 

LESTER HORTON
Amerykański tancerz, choreograf oraz pedagog. Jest twórcą własnej techniki tańca współczesnego, obok, np. Marthy Graham. Dzięki swojej otwartości i zainteresowaniem odmiennymi kulturami, utorował drogę do kariery Afroamerykanom. Szkolił swoich uczniów także w dziedzinie tańca klasycznego, pracował w obrębie folkloru amerykańskiego oraz technik tańca japońskiego. Kontynuatorką jego pracy była Bella Lewicki. Uważa się go za jednego z pionierów amerykańskiego tańca nowoczesnego (american modern dance). Stworzył własny zespół, który po jego śmierci przejęła Lewicki. 
Bella Lewicki swoją działalność poszerzyła o badania w zakresie relacji przestrzeń-ciało, a także wprowadziła nowatorskie podejście w tworzeniu spektaklu- jej tancerze nie poruszali się na klasycznej scenie, a na przezroczystych platformach.

Lester Horton was an American dancer, choreographer and teacher. Next to other famous choreographers of his times, such as Martha Graham or Doris Humphrey, he created his own modern dance technique and a way of teaching. Thanks to his open mind and being interested in various cultures, he started the path to dance career of Afroamerican dancers. Not only did he practise his own modern dance method with his dancers, but also he tought them classical ballet, American folklore and Japanese dance techniques. After his death, his work was continued by Bella Lewicki who took over his dance company. Bella Lewicki developed her searching in space-body relations and began the innovative way of presenting dancers in the performances- they were moving across invisible platforms instead of common stage.

 
JEROME ROBBINS
Kto z nas nie zna bodaj najpopularniejszego musicalu XX wieku, West Side Story? Jego autorem jest światowej sławy choreograf, Amerykanin pochodzenia żydowskiego. Pomimo, iż znany jest między innymi z Broadwayu, swoją karierę rozpoczynał jako tancerz zespołu American Ballet Theatre w Nowym Jorku, a w swoim dorobku miał wiele ról z repertuaru klasycznego. Pierwszą choreografię stworzył w 1941, Fancy Free, i była ona dla niego przepustką do Broadwayu. Jego największym sukcesem okazał się być wyżej wspomniany musical West Side Story z 1957 roku. Jednocześnie, Robbins współpracował z zespołem New York City Ballet, założonym przez ojca baletu amerykańskiego, George’a Balanchine’a (z pochodzenia Gruzina), a co za tym idzie, tworzył wiele choreografii w stylu neoklasycznym. Robbins stworzył także własny zespół, Ballet USA, z którym odbył tournee po świecie. W 1959 roku kreuje dla swojego zespołu balet Moves, w którym nie występuje żaden akompaniament. Przyczynił się do amerykanizacji baletu. 

Who doesn’t know probably one of the most popular musical of our times, West Side Story? His author, Jerome Robbins, was an American dancer and choreographer from Jewish family. Despite being known mostly as a Broadway choreographer and director, his career started in quite a different dance company- American Ballet Theatre in New York City. In his repertoire we can find many classical roles. He created his first choreography in 1941, called Fancy Free. It was his ticket to Broadway. His biggest success was West Side Story, mentioned above, created in 1957. Simultaneously, he cooperated with another famous ballet company in New York, New York City Ballet (established by father of American ballet, George Balanchine, who is known for creating dance style known as neoclassical ballet). Because of that, he choreographed many pieces in neoclassical style. Robbins founded his own company, called Ballet USA, with which he travelled and performed across the world. In 1959, he created ballet Moves in which there was no music.
ALVIN AILEY
To tancerz i choreograf, Afroamerykanin, znany między innymi jako twórca modern jazz, poprzez integrację kultury afro-amerykanów z amerykańskim tańcem nowoczesnym. Był uczniem Lestera Hortona, współpracował również z Marthą Graham oraz Doris Humphrey. Niemniej, swoją działalność rozpoczynał od współpracy z jedną ze znanych badaczek kultury afro-amerykańskiej, Kathrin Dunham. Był jednym z pierwszych twórców, którzy propagowali taniec oparty na tejże kulturze, ale nie nawiązujący bezpośrednio do folkloru afrykańskiego. Jego twórczość ściśle powiązana była z muzyką jazzową. W swoich pracach wykorzystywał także minstrel show, gdzie biali, ucharakteryzowani na czarno, przedrzeźniali czarnoskórych. Niektóre cechy jego tańca przeszły do komedii muzycznej: eksponowanie rytmu w tańcu, stepowanie. Ten rodzaj tańca był chętnie i szybko adaptowany przez białych, np. przez słynnego Freda Astaira. W tej dziedzinie ujawniło się również kilku białych choreografów, na czele z Bobem Fossem (Kabaret, Chicago) czy Twylą Tharb (Hair, Białe noce– słynny film z Mihaiłem Baryshnikovem). 
Ailey stworzył własny zespół- American Dance Theatre, w którym występowali tylko ciemnoskórzy tancerze. Jego najbardziej znana choreografia to Revelations z 1960 roku do muzyki Gospels and Spirituals. Cechą charakterystyczną tego spektaklu była pusta scena, minimalistyczne, proste kostiumy o jasnych barwach, proste rekwizyty. Przedstawienie to jest zbiorem suit tanecznych, przepełnionych głęboką lirycznością i duchowością połączoną z rewoltą.

Alvin Ailey, Afroamerican, is mostly known as a pioneer of modern jazz thanks to mixing Afroamerican culture with American modern dance. He was a student of Lester Horton, he danced for Martha Graham and Doris Humphrey. Nevertheless, his independent work started from the cooperation with one of the well known American researcher who was specialized in Afroamerican culture, Kathrin Dunham. He was one of the first who popularized this culture on the dance stage but not in a direct way. His works were tightly connected with jazz music. In his pieces he also used ideas from minstrel show, in which white dancers or actors, covered with black paint, were imitating Afroamericans. Several visible features of his dance were adopted by music comedy, such as a rythm display or tap dance and keenly used by white dancers and choreographer, along with famous Fred Astair or Bob Foss (Cabaret, Chicago) and Twyla Tharb (Hair, White Nights– successful movie with Mihail Baryshnikov). Ailey founded his own company- American Dance Theatre, where only Afroamerican dancers where hired. His most famous choreography is Revelations from 1960 with Gospels and Spirituals music. The distinguish features of this performance are empty stage, simple, minimalistic costumes in bright colours, simple pops. The show itself is made of few dance suits, filled with deep feelings and spirituality along with revolution.

Jakie macie plany na Halloween? 🙂
How was your Halloween? 🙂



MIŁEGO WEEKENDU!
HAVE A GOOD WEEKEND!
SIMPLE.DANCER

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *