Praca w teatrze

SIMPLE.DANCER w pracy

26 września po raz kolejny będziemy przedstawiać wielki balet divertissement, Don Kichot. W tym roku, wrzesień przebiega dla naszego zespołu pod hasłem podróży po Polce- w sobotę odwiedzimy Teatr Wielki w Łodzi.

W jednym z wpisów na blogu przedstawiałam Wam krótką historię tego słynnego, XIX-wiecznego baletu (znajdziecie go tutaj). Premiera naszej inscenizacji, w choreografii Alexeia Fadeyecheva, odbyła się w maju 2014 roku. Dzisiaj przytoczę kilka ciekawostek na temat dzieła Ludwiga Minkusa. Zapraszam 🙂

  • Prapremiera odbyła się w Moskwie w 1869 roku, w choreografii słynnego Mariusa Petipy;
  • Dwa lata później sam Petipa wystawia w Petersburgu poprawioną wersję swojego baletu;
  • W 1900 roku Aleksandr Gorski przedstawia swoją inscenizację historii o błędnym rycerzu z La Manchy, głęboko inspirowaną choreografią Mariusa Petipy (Gorski wielokrotnie urozmaicał i wznawiał swojego Don Kichota– ostateczna wersja, wystawiona w Moskwie w 1906 roku , utrzymała się w radzieckim repertuarze do 1935 roku. 
  • W prapremierowej wersji Petipy (1869 rok) taniec torreadorów w I akcie (stylizowany ruchami zaczerpniętymi z corridy, tzw. taniec peleryn) wykonywany był przez kobiety- zjawisko tańca en travesti było stosunkowo naturalne w tamtym okresie- w prapremierze baletu Coppelia do muzyki Leo Delibes’a, w choreografii Arthura Saint-Leona, główną postać męską tańczyła kobieta;
  • Wariacja tancerki ulicznej (I akt) została wprowadzona przez Gorskiego; pochodzi ona z baletu Petipy Zoraja, czyli Mauretanka w Hiszpanii z 1881 roku, również do muzyki Minkusa; w pierwotnej inscenizacji Petipy wariacja tancerki ulicznej w ogóle nie występowała;
  • W dwóch przedstawieniach Mariusa Petipy następuje zmiana postaci: w Moskwie (1869 r.) Kitri oraz Dulcynea to dwie różne tancerki; w Petersburgu (1871 r.) Kitri oraz Dulcynea to jedna postać;
  • Postać Królowej Driad ze Sceny Snu (akt III, obraz 2.; w naszej obecnej inscenizacji akt II, obraz 2.) wprowadził Gorski;
  • Gorski odrzuca symetrię, uznając stały ruch masy za swój wyznacznik- dlatego, w jego Scenie Snu, zespół stojący po prawej stronie sceny wykonuje odmienną choreografię niż grupa stojąca z lewej strony; także zespół usytuowany przy horyzoncie wykonuje inne pas (kroki);
  • Taniec Fandango (IV akt; w naszej inscenizacji III) został skomponowany przez czeskiego kompozytora, Eduarda Napravnika.
Yuka Ebihara jako Tancerka uliczna; zdjęcie Ewa Krasucka, www.teatrwielki.pl
Viktor Banka jako Espado, główny torreador, podczas solo z muletą; zdjęcie Ewa Krasucka, www.teatrwielki.pl
Maria Źuk jako Królowa Driad; zdjęcie Ewa Krasucka, www.teatrwielki.pl
Fandango, Polski Balet Narodowy; zdjęcie Ewa Krasucka, www.teatrwielki.pl

Na początku października przedstawimy Don Kichota na naszej warszawskiej scenie! 
Do zobaczenia!


MIŁEGO WIECZORU 🙂

SIMPLE.DANCER

One Comment

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *